Tytułowe terminy pochodzą z polskiego prawa podatkowego (podatki dochodowe), ale stojące za nimi instytucje nie zostały oczywiście wymyślone w Polsce, lecz stanowią przeszczep z dziedziny podatków międzynarodowych.
Choć w obu znajdujemy przymiotnik „rzeczywisty”, to jednak znów mamy do czynienia z sytuacją, gdy to samo słowo nie zawsze należy przekładać w ten sam sposób.
Od strony polskiej miarodajnym dokumentem są w tej kwestii Objaśnienia podatkowe z dnia 19 czerwca 2019 r. dotyczące zasad poboru podatku u źródła. Już tam znajdziemy podpowiedź, że „rzeczywisty właściciel” to beneficial owner.
Czy zatem „rzeczywista działalność gospodarcza” to beneficial economic activity (lub coś w ten deseń)? Oczywiście, że nie. Także i tu w naszym źródle znajdziemy wyjaśnienie, że ten polski termin został ukuty na coś, co w podatkach międzynarodowych nazywa się substantive/substantial business activity test, substantive business operation test, economic activity test czy też substantial activity. Dorzucić jeszcze można termin pochodzący z dokumentów OECD: active conduct of business oraz z orzecznictwa sądu europejskiego: actual economic activity (np. wyrok TSUE w sprawie C‑115/16). Funkcjonuje też ogólniejsze pojęcie (business/economic) substance.
Z tych wszystkich terminów najlepiej pasuje ten z wyroku TSUE. Jednak by zapewnić rozróżnienie między słowem „rzeczywisty” a – równie często używanym w kontekstach podatkowych – słowem „faktyczny”, wybrałem w swoich tłumaczeniach przymiotnik genuine, a więc genuine business/economic activity.
Jednak warto pamiętać o wszystkich powyższych terminach i nie bać się stosować te popularniejsze z nich, zwłaszcza w tekstach pisanych skrótowo i odwołujących się do wiedzy czytelnika.
Warto zapamiętać (podatki):
rzeczywisty właściciel – beneficial owner
rzeczywista działalność gospodarcza – genuine business activity (ale też substantive/substantial business activity, active conduct of business i inne)