Kto by pomyślał, że w tak – wydawałoby się – banalnym terminie kryje się tyle translatorycznych zagwozdek.
Zacznijmy może od jego wersji w liczbie mnogiej, czyli „obowiązki informacyjne”. Często występuje ona, przykładowo, w kontekstach spółek giełdowych. Czytamy o obowiązkach informacyjnych spółek giełdowych i emitentów. Pewnie nie odkryję Ameryki, gdy powiem, że angielskim odpowiednikiem jest w tym wypadku disclosure duties/obligations.
Przejdźmy jednak do liczby pojedynczej. Czasem „obowiązek informacyjny” nie oznacza tylko jednego z obowiązków informacyjnych w powyższym sensie. Wręcz przeciwnie, termin ten w liczbie pojedynczej może występować jako oznaczenie rodzajowe, podobnie do takich wyrażeń, jak „obowiązek obrony” czy „obowiązek współdziałania”. W ten sposób został użyty w poniższym tekście z artykułu naukowego pt. „Wybrane instrumenty ochrony praw konsumentów w Polsce”:
„Niewątpliwie obowiązek informacyjny stanowi centralny system ochrony konsumenta, co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie.”
Wówczas, moim zdanie, nie należy używać disclosure duty, a raczej duty to inform/disclose.
Jednak najciekawsze jest znaczenie, które termin „obowiązek informacyjny” przybrał w prawie ochrony danych osobowych na podstawie dyrektywy RODO (ang. GDPR). Poniżej garść przykładów:
„Obowiązek informacyjny Zamawiającego stanowi Załącznik nr 1 do Umowy”.
„Do umowy załączono obowiązki informacyjne Stron.”
Jak można jakikolwiek obowiązek załączyć do czegokolwiek? A jak to możliwe, że obowiązek jest załącznikiem? Czy można sensownie napisać po angielsku The Parties’ duties to inform (albo disclosure duties) are attached to the agreement?
Już widać, że nasz termin wcale nie jest tu używany na oznaczenie obowiązku, ściśle rzecz biorąc. Okazuje się, że prawnicza polszczyzna metaforycznie przeniosła sens „obowiązek” z czegoś, co musi zostać zrobione, na efekt tej czynności. W tym wypadku słowami „obowiązek informacyjny” oznacza się nie tylko sam obowiązek poinformowania osoby, której dane dotyczą, o przetwarzaniu jej danych, ale także tekst czy dokument, który stanowi efekt wykonania tego obowiązku. Fakt, sensowniejszym sformułowaniem jest choćby „klauzula informacyjna”. Ale „obowiązek informacyjny” się przyjął i musimy sobie z nim radzić.
A jako to jest po angielsku? Jak wyjaśnia się na stronie www.gdpr.eu:
A privacy notice is a public document from an organization that explains how that organization processes personal data and how it applies data protection principles. Articles 12, 13, and 14 of the GDPR provide detailed instructions on how to create a privacy notice …
A więc privacy notice jak najbardziej! Inne tłumaczenie to data protection statement.
Warto zapamiętać:
obowiązki informacyjne – disclosure duties/obligations
obowiązek informacyjny – duty to inform/disclose (na oznaczenie obowiązku), privacy notice/data protection statement (w sensie klauzuli informacyjnej)